Πρωτοποριακά αναπηρικά καροτσάκια για το σπίτι

Επιστήμονες στο Λονδίνο ανέπτυξαν ένα σύστημα που επιτρέπει σε όσους είναι σε αναπηρικό καροτσάκι να κινούνται απλά, κοιτώντας προς την κατεύθυνση που επιθυμούν να πάνε.

Οι ερευνητές στο Imperial College υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία είναι φθηνή, εύχρηστη και θα αλλάξει ριζικά τη ζωή των ανθρώπων που δεν μπορούν να κινήσουν τα άκρα τους.

Δύο κάμερες μελετούν την κίνηση των ματιών και οι πληροφορίες που συλλέγουν, περνούν σε ένα λάπτοπ, που αντιλαμβάνεται προς ποια κατεύθυνση θέλει να κινηθεί το άτομο και ποια είναι η απόσταση που πρέπει να καλυφθεί. Αυτό γίνεται μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

«Τα μάτια μας δεν είναι μόνο ένα παράθυρο της ψυχής μας, αλλά και των προθέσεών μας. Άρα, αν θέλετε να πάτε κάπου, για παράδειγμα, αν θέλετε να πάτε εκεί ή εκεί, θα κοιτάξω εκεί και εκεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα στον υπολογιστή, που να αποκωδικοποιεί την κίνηση των ματιών. Παρατηρούμε την κίνησή τους με έναν ανιχνευτή ματιών. Προσπαθούμε να βγάλουμε νόημα από την κίνησή τους. Ο υπολογιστής ερμηνεύει αυτές τις εντολές και καθοδηγεί ανάλογα το αναπηρικό καροτσάκι» ανέφερε ο Δρ. Άλντο Φεϊζάλ, υπεύθυνος του πρότζεκτ στο Imperial College

Η ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι η τεχνολογία που χρησιμοποιεί τα εγκεφαλικά κύματα για την κίνηση των αναπηρικών καροτσιών είναι προβληματική, γιατί ίσως χρειάζονται πολλοί μήνες για να εκπαιδευτεί ένα άτομο να τα χρησιμοποιεί. Οι χρήστες χρειάζεται να συγκεντρώνονται πολύ σκληρά για να μπορούν να κινούν τα αναπηρικά καροτσάκια τους. Με την καινούργια όμως τεχνολογία, τα πάντα γίνονται χωρίς προσπάθεια.

«Το τωρινό λογισμικού εντοπισμού χρησιμοποιεί ένα σύστημα που στηρίζεται σε μια οθόνη. Αν έχεις ανοικτή την οθόνη, βλέπεις όλες τις τοποθεσίες πάνω στην οθόνη. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι είναι αρκετά απλοϊκό και πολλές φορές αποσπά την προσοχή των χρηστών από το τι συμβαίνει γύρω τους. Υπάρχει δηλαδή μεγαλύτερος κίνδυνος να μην δουν τα εμπόδια ή άλλα πράγματα που υπάρχουν στο δρόμο τους» εξήγησε ο Κιρουμπίν Πιλέι, υποψήφιος διδάκτωρ στο Imperial College του Λονδίνου.

Τα τεστ που έγιναν σε ανθρώπους, χωρίς αναπηρίες, αποκάλυψαν ότι τα άτομα αυτά μπορούν να κινηθούν γρηγορότερα και με λιγότερα λάθη μέσα σε ένα πολυσύχναστο κτίριο, όταν χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη τεχνολογική εφεύρεση. Τώρα γίνονται τεστ με αληθινούς ασθενείς.

Η γαλλική εταιρία Aldebaran κατασκεύασε ένα ανθρωποειδές ρομπότ που είναι σχεδιασμένο, ώστε να ζει μαζί με τους ανθρώπους. Ονομάζεται Πέπερ και μπορεί να καταλάβει σε τι συναισθηματική κατάσταση βρισκόσαστε, αναλύοντας την έκφραση του προσώπου σας, τη γλώσσα του σώματός σας και τις λέξεις που χρησιμοποιείτε. Ανάλογα με την διάθεσή σας, αυτό θα προσαρμοστεί τέλεια σ’ αυτήν.

«Τα ρομπότ μπορούν να καταλάβουν, εάν υπάρχει θετικό ή αρνητικό συναίσθημα από τους ανθρώπους που έχουν μπροστά τους. Έχουμε ήδη στη διάθεσή μας αυτή τη βασική λειτουργία. Καταλαβαίνουν αν ο άνθρωπος είναι χαρούμενος ή δυστυχισμένος. Αλλά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εάν το άτομο είναι στενοχωρημένο ή εκνευρισμένο. Ξέρουν μόνο αν έχει ένα θετικό ή αρνητικό αίσθημα. Δεν είναι κακό αυτό, καθώς μας ανοίγει νέες δυνατότητες. Σιγά-σιγά, με τον χρόνο, μόνοι μας ή με την επιστημονική κοινότητα, μπορούμε να διευρύνουμε την ικανότητα των ρομπότ, με μια νέα ποικιλία συναισθημάτων» τόνισε ο Μπρούνο Μεζονιέ, διευθύνων σύμβουλος της Αλντεμπαράν.

Ο γάλλος κατασκευαστής ονειρεύεται ένα μέλλον, όπου εκατομμύρια ρομπότ μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι των ανθρώπων. Μας εξηγεί ότι τα ρομπότ έχουν γίνει επίτηδες τόσο φιλικά και χαριτωμένα για να μπορούν οι άνθρωποι να τα εμπιστευτούν και να συνδεθούν μαζί τους.

«Δημιουργείται μια αληθινή σχέση, αλλά με αντικείμενα. Μπορούμε να έχουμε αισθήματα για αντικείμενα; Μπορούμε να τα αγαπήσουμε; Αυτό είναι το ερώτημα πίσω από αυτή την εφεύρεση. Το ρομπότ είναι ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Είναι ένα τεχνητό πλάσμα, αλλά παραμένει αντικείμενο. Μπορούμε λοιπόν να αγαπήσουμε τα αντικείμενα; Χρειάζεται απλά να ρίξουμε μια ματιά στα παιδιά και τα παιχνίδια τους, τα αρκουδάκια τους. Βέβαια και είναι δυνατόν να αγαπήσουμε ένα αντικείμενο. Έχουμε αισθήματα για αυτά, μόνο αν υπάρχει μια συναισθηματική εμπλοκή, ένα κοινό συναισθηματικό πεδίο» επισήμανε ο Μπρούνο Μεζονιέ.

Η εταιρία Αλντεμπαράν έχει ήδη κάνει ένα βήμα παρακάτω. Έχει ανοίξει ένα app store, όπου διάφοροι προγραμματιστές μπορούν να καταθέτουν τις δικές τους ιδέες και τεχνολογικές εφαρμογές για τον Πέπερ.

ΠΗΓΗ : EuronewsGreek